Pawel
Administrator
Dołączył: 19 Lip 2013
Posty: 254
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Poznań i okolice
|
 Wysłany: Wto 21:49, 02 Gru 2014 Temat postu: "Man on the Run: Paul McCartney in the 1970s" |
|
|
| Ami napisał: | Man on the Run: Paul McCartney in the 1970s
Brakawalo mi takiej pozycji od czasu zainteresowania się tworczoscia Wingsow, a tu proszę...
Ksiązka dostepna od września. |
| Man Named Lear napisał: | Kilka słów o tej książce:
Oczekując na najważniejsze wydarzenie jesieni, jakim niewątpliwie będzie wydanie pierwszego tomu biografii Beatlesów (a zwłaszcza jego wersji poszerzonej) autorstwa Marka Lewisohna, sięgnąłem po opublikowaną w zeszłym tygodniu książkę Toma Doyle’a pt. "Man on the Run: Paul McCartney in the 1970s". Historia obejmuje okres od rozpadu Beatlesów po wydanie przez McCartneya płyty "Tug of War" w 1981 roku.
Na 300 stronach książka opowiada o latach, którym autorzy wydanych niedawno biografii (Peter Ames Carin "Paul McCartney: A Life" oraz Howard Sounes "Fab: An Intimate Life of Paul McCartney") poświęcili o wiele mniej miejsca (odpowiednio 80 i 120 stron w wydaniach angielskich). Siłą rzeczy zatem Doyle przedstawia opisywany przez siebie okres o wiele dokładniej niż koledzy, prezentując szczegóły z życia osobistego i artystycznego McCartneya w ilościach zapewniających większą płynność narracji i pozwalających czytelnikowi bardziej identyfikować się z bohaterem, czy wręcz zajrzeć momentami w jego duszę.
Autor – publikujący w Q, Mojo czy Guardianie – odbył liczne rozmowy z głównym bohaterem swego dzieła. Przeprowadził również wywiady i cytuje wypowiedzi m.in. Ringo Starra, Yoko Ono, członków Wings, a także innych osób z otoczenia ex-Beatlesa.
Opowieść rozpoczyna mocna scena, w której McCartney, szukający w alkoholu i marihuanie drogi wyjścia z depresji spowodowanej rozpadem Wielkiej Czwórki, z największą trudnością zmusza się do tego, by wyjść z łóżka i zacząć normalnie funkcjonować. Książkę kończy wydarzenie traumatyczne: śmierć Johna Lennona, która czasowo zbiega się z zakończeniem działalności grupy Wings.
Doyle wyraźnie sympatyzuje ze swoim bohaterem. Daje się to odczuć czytając, w jaki sposób pisze on o Lennonie, George’u Harrisonie, a w szczególności o Yoko Ono, oraz o ich relacjach z McCartneyem. Nie oznacza to jednak, iż autor unika tematów dla tego ostatniego mniej pozytywnych, takich jak lęki wywołane świadomością nieuchronnego schyłku kariery po rozpadzie The Beatles; kryzys twórczy; ekscentryczny charakter; tłumienie kreatywności innych członków Wings; wywołujące zakłopotanie niespójne oblicze artystyczno-ideowe grupy (na jednym biegunie „Mary Had A Little Lamb”, na drugim „Give Ireland Back To The Irish”); skąpstwo; problemy związane z używkami itd.
Na zainteresowanie zasługuje kilka dodatkowych rzeczy: przedstawienie perypetii sądowych towarzyszących rozpadowi Beatlesów; interesujące portrety muzyków Wings i opis trudnych często relacji wewnątrz grupy; opis sesji "Rock’n’Roll" Lennona czy żenującego „reunion” dwóch najważniejszych Beatlesów, jakim była sesja "A Toot And A Snore" z 1974 roku; scenki z życia codziennego McCartneyów (jak wygląda wnętrze odrzutowca grupy, jak jeździć za darmo taksówkami po Nowym Jorku, jak przemycić przez granicę trawkę w trakcie tournee).
Do minusów książki zaliczyłbym fakt, iż stosunkowo niewiele miejsca autor poświęca analizie i ocenie stworzonej przez McCartneya w latach siedemdziesiątych muzyki. Warto by spojrzeć na te piosenki również z muzykologicznego punktu widzenia.
Książka zawiera wybraną dyskografię McCartneya, listę wybranych koncertów, bibliografię oraz indeks. Warto ją przeczytać: stanowi ciekawy dodatek do wydanego w tym roku na DVD "Wings Over America" (tournee po Stanach w 1976 r.), będącego zapisem największych koncertowych triumfów McCartneya i jego zespołu w opisywanej dekadzie. |
Man Named Lear,
dziękuję za rzeczowy i bardzo przydatny opis/recenzję książki.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Galerie
Rejestracja
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj
